.jpg)
Deze rit wordt gesponsord door de Familie De Nil en De Drie Deuren.
Allen zijn we met een goed gevoel opgestaan na de feilloze rit van gisteren. Opletten wat de dag vandaag in petto had voor ons. Eigenlijk kunnen we hier kort over zijn. Een zelfde scenario als gisteren was ons deel. Hiermee zijn wij tuurlijk tevreden. Meer hoeft dit voor ons niet te zijn maar toch ook niet minder.
Toch een fietsherstelling moeten uitvoeren nl. vervangen van 2 pedalen. Bij wie? Bij een Engelsman die niet over sleutels en dergelijk beschikte. De start werd verlegd naar 09:00 uur. Fris bij aanvang van de rit maar dit gevoel veranderde snel nadat we al na 3 km een steile klim van 10% moesten overwinnen. Hartslag ging de hoogte in en evenredig de temperatuur.
De pauze werd voorzien na een 70-tal km. De rit verliep volledig naar wens met de regel, na een stuk bergaf volgt er een stuk bergop. Toch werden even de wenkbrauwen gefronst toen we plots een bord zagen staan met Melle 15 km. We keken elkaar aan met het gevoel van 'dit kan toch niet waar zijn'? Ergens een afslag gemist en terug in het Gentse? Nope, ook in La douce France hebben ze hun eigen Melle.
Wij fietsen verder tot aan het rustpunt in Mansle. Dicht bij een Aldi mochten wij even halt houden om een tas koffie te drinken en wat krachtvoer te knabbelen voor de resterende kilometers.
Snel weer de weg op voor wat rest richting Angoulème ofwel een voorzorg. Tijdens de doortocht van een klein dorpje Vars bemerkten we een terrasje. We waren van plan om ons daar te nestelen maar merkten ernaast een terrasje in de zon. Dan maar het zonnige terras gekozen. Dit was duidelijk niet naar de goesting van de uitbaatsters, zij het dan een mooier en vrouwelijk exemplaar. Onze uitbater, een man, bleek van het norse type. Een vriendelijk woordje kon er, behoudens een merci, niet af. We lieten dit niet aan ons hart komen en namen onze tijd.
Natuurlijk konden wij er niet blijven zitten, we hadden nog wat kilometers te trappen. We kruisten verschillende keren een waterloop, de Charente en plots waren er zowel links als rechts wijngaarden. Zouden ze hier de druiven van de Pinot de Charente persen? We zullen het niet direct te weten komen.
Er stonden nog enkele kuitenbijters te wachten voordat we uiteindelijk toch onze camping bereikten, een proper gedoe die in heropbouw is. Tijd dus voor een biertje en op naar de douches. Nadien was er wat tijd voor een gezellig samenzijn en wat straffe verhalen. Ook onze ‘vuile’ was vloog in het wasmachine en de droogkast.
Inmiddels hadden we beslist om te dineren in het huisrestaurant. Vijf maal gegrilde beenham met frieten werd er besteld. Zeker niet slecht maar onze huiskok kan hier zeker het niveau opkrikken. Ja diene Wim, das ook nogal ne kerel zeg.
Nog efkes blijven napraten en de rit voor morgen bespreken. Wat normaal onze rustdag moest worden is door ‘panne’-omstandigheden veranderd in een heuse rit. Hopelijk zitten we nadien terug op ons oorspronkelijk schema.
We rijden stilletjes aan richting bekende wijnstreken en de Spaanse grens. Morgen op weg naar Rauzan. Inmiddels zijn we al 830 km van huis en komt Compostela dichterbij. Dat is logisch toch?
Op naar nog een mooie dag en dito rit. Wij kijken alvast uit naar de parcourskennis van onze Wim. Ja zeg, dienen Safti, das ook nogal ne kerel…
