.jpg)
Een rustplaats op een
parkingplaats van een benzinestation langs een autostrade is geen aanrader. De echtgenote van de franse Premier hebben we dan wel niet gezien maar bijna de hele nacht ston een personenauto met brandende dimlichten en draaiende motor enkele meters van ons verwijderd. Vanuit oogpunt van veiligheid is dit natuurlijk positief, we stonden letterlijk in the spotlights, maar van rust was er niet veel sprake. Bon, om het in het frans te houden, we klagen niet en hadden plaats. De winkel van het benzinestation, reclame gaan we niet maken maar deze keer kunnen we niet laten om de verwijzing te maken naar de Sint Jacobsschelp, was reeds vroeg geopend. Hierdoor konden we gebruik maken van de sanitaire installaties maar vooral ook van een ontbijt. Hun ontbijt bestaat uit een papieren tas koffie, een koffiekoek en een fruitsappen. Je moet dit zelf samenstellen en hebt de keuze uit de verschillende soorten koffie, verschillende soorten koffiekoeken en … inderdaad verschillende soorten fruitsap. Al bij al toch verse producten meen ik.
Terug vlug de baan op richting Amiens. Wim had ook nog voor toeristisch aantrekkelijk verrassingen gezocht. Zo passeerden we de Pont de Normandië en nog enkele zeer aantrekkelijke brugbouwwerken, impressionant. Toch even aan de kant om de magen maar vooral de benzinetank van de camper, die inmiddels gevaarlijk leeg aangaf, te vullen. Inmiddels zijn we ook een perfect draaiend team geworden als het aankomt op tanken maar nog meer en nog noodzakelijker als het aankomt op het opstellen van een mini buitenkeuken, eten en afbreken. Oh denk maar niet dat dit vlug vlug alleen is en dat we de tijd niet nemen. Ook tafel, zij het een mini kampeertafel, stoelen, borden en bestek worden uitgestald. Hier wordt op niets bespaard. Waarschijnlijk stond het water al in jullie mond maar ik moet jullie ontgoochelen. Eerst onze camping vinden.
Deze keer zouden voor de laatste slaapplaats maken dat we vroeg ter plaatse waren dus zouden we het middageten nuttigen daar ter plaatse. En kijk, ronde de klok van half twaalf draaiden we de oprit van dit groot campingcomplex op. Wim begaf zich naar het onthaal, één van de uitzonderlijke keren dat alle info ook in het Nederlands werd gecommuniceerd. Tuurlijk moet deze tocht welke telkens een verrassing in petto hebben. Nu bleek de camping pas te betreden vanaf 13:30 uur en daar was geen inkomen aan. Gelukkig was er een ruime parkeerplaats voor de bezoekers met eenzelfde ondergrond, een grasperk, als de gebruikers van de camping. Hierdoor hadden we hetzelfde gevoel dus dat was ok. Middageten hier dan maar genuttigd, genoten van de zon en de compagnie. Inmiddels hadden enkele vakantiegangers hun campers gestald op de oprit. Hierdoor zouden wij misschien wel geen plaats meer hebben.
Dit was gelukkig gerekend zonder onze voorman Wim. Als een ervaren legeraanvoerder begaf hij zich tussen de voertuigen en de internationale bende naar het onthaal en plaatste zich, als eerste, voor de deur. Niet alleen het postuur van Wim moet indruk hebben gemaakt maar ook de zelfzekerheid waarmee hij zich tussen de voertuigen had gelaveerd. Opdracht gelukt? Jawel, via de uitgang, want de ingang stond geblokkeerder de gretige ervaren campingbezoekers, konden wij ons een plaatsje, aangeduid door de eigenaar met golfwagentje, bemachtigen.
En nu kon onze siësta beginnen. Luifel, tafel, stoelen, een drankje en wat zon. Dit kon niet meer misgaan.
Dat we een blauwtje liepen bij het bezoeken van het plaatselijk restaurant, dat buiten de uren ook dienst doet als café, kon de pret niet meer derven. Er werd besloten om onze eigen voorraad aan bier, onze huistrappist Orval, wijn en ja ook etenswaren op te souperen. Met de kunst en kennis van onze eigen spring in ‘t veld Wim kon dat geen probleem zijn om met het aanwezige van voedsel, een heerlijke, wokschotel op tafel te toveren en toveren mag je hier gerust letterlijk nemen. De avond werd afgesloten met een gezellige vooral Vlaamse sing-a-long waarbij meestal Will Tura de bovenhand haalde.
Tijd om te gaan slapen en zo gebeurde. Een gezellige afsluiter voor deze laatste avond, op verplaatsing, samen.