Dag 3 - Voorspelde regen blijft uit, zonnig wordt het echter niet.

Sponsor van deze rit is Madprocessor en hij zorgt voor goed weer, waarvoor onze dank.

Er werd regen voorspeld in de namiddag dus voor deze fietstrip gingen we wat vroeger op pad. Was dit de reden dat onze kok wat ‘verstrooid’ was? Het zou kunnen want wat we niet gewoon zijn van hem…

Ontbijt van oa toast met gebakken eieren. Dus Wim is de eieren aan het breken. Toevallig merk ik op dat Wim het wit en geel van het ei bij de afval gooit en de schaal nipt niet in de pan. We keken elkaar aan en toen al besefte hij… dit komt in het verslag en zo geschiedde.

Een tocht van ongeveer 140 km stond op het menu. Aangename en minder aangename wegen werden afgewisseld met soms gevaarlijke routes op de ‘route nationale’. Sommige (vrachtwagen)chauffeurs hebben het niet voor fietsers alhoewel we ons aan de verkeersregels houden. De meesten echter respecteren ons wel en steken ons voorbij met een toetersignaal.

De eerste pittige hellingen met stijgingspercentage van 8% (want bergen kunnen we dit niet noemen met de Pyreneeën later op het traject voor de boeg) werden nog vlotjes genomen. De klimmerskaarten werden wel al op tafel gegooid. Wie hier het vlotst naar boven trippelde laten we voorlopig in het midden maar ondergetekende was het in elk geval niet. De twee anderen moeten het nog onder elkaar uitvechten maar beiden weten al hoe de klimmersverhoudingen liggen.

Tot zover het sportieve. Het middageten werd genuttigd in Rambouillet vlak naast de kerk. Toen hadden we al 95 km op de teller. Nog geen spatje regen dus proberen om ons daar zo snel mogelijk uit de voeten te maken. En dat bleek een goeie keuze. Enorm rustige en mooie wegen, landschappen om U tegen te zeggen en een heel gunstige rugwind zorgde ervoor dat we de middagetappe vlot konden afwerken.

Camping snel bereikt en om 15:20 uur al ter plaatse. De begeleiders hadden wat minder geluk met het vinden van de juiste route want ook zij volgen de ‘fietsroute’. Jullie begrijpen al dat je met de camper niet overal door kan. Dus een paar retours en omwegen met gevolg dat ze een paar minuten na ons de camping bereikten. Dit was echter geen probleem voor ons gezien de weergoden ons nog steeds gunstig gezind waren.

Onze plaatsen innemen, douchen, kledij wassen en ondertussen begon Wim zijn kookkunsten te demonstreren. Een paar keer naar de zekeringkast moeten lopen om wat herstellingen uit te voeren maar al bij al konden we snel aan tafel. Kip, wokgroenten, rijst en een heerlijk roomsausje zorgde voor tevreden ‘klanten’ bij brasserie Chez Wim.

Bij het afruimen werd wat muziek aangezet en hier en daar een paar deuntjes meegezongen (voor sommige en voor anderen meegehuild). Dit wekte de aandacht van de Hollandse bewoners van een aangrenzende zelf omgebouwde camper. We konden ons verhaal helemaal uit de doeken doen waarbij Meneer Vereecken, want zo heet die vriendelijke meneer, spontaan overging tot het steunen van ons goed doel. Dit bracht de verkoop van twee kaarten op, misschien raar voor een Nederlander maar bleek dat hij Belgische roots had. Dat verklaart natuurlijk veel. Afspraak gemaakt met hen dat we het stilletjes gingen houden dus zou de aankoop van de kaarten misschien ook wel eens een bewuste daad geweest zijn. We zullen het nooit weten maar in elk geval een dikke merci van twee uitermate vriendelijk Hollandse buren.

Inmiddels is het wel beginnen te regenen. De weersvoorspelling voor morgen is gunstig dus kijken we uit naar de langste rit (155 km) richting Tours, een aankomstplaats van de Tour de France waar menig ‘batailles’ zijn uitgevochten.

Nu nog samen het parcours overlopen (overfietsen beter), met een glaasje. Dat hebben we verdiend.

Voor straks lekker slapen en voor iedereen morgen gezond weer wakker. Wij kijken er naar uit, jullie toch ook?